2007 йилда мақбараси яқин атрофда жойлашган буюк илоҳиётчи ва аллома Қаффол аш-Шоший шарафига Ҳастимом ёки Ҳазрати Имом мажмуаси очилди. Илгари маҳалла қурилишлари орасида яширин бўлган Эски Бароқхон мадрасаси мажмуанинг безаги бўлди.

Бароқхон мадрасаси XVI асрда Улуғбекнинг набираси Суюнчхўжахон ҳукмронлиги даврида қурилган. Пештоқнинг ён томонларида иккита гумбаз кўриниб туради — улар мақбаралар устидан кўтарилган: чап томонда номаълум уламо дафн этилган, ўнг томонда эса Суюнчхўжахоннинг ўзи учун жой ажратилган эди, аммо у вафот этиб, Самарқандда дафн этилган. Кириш қисми қаршисида учинчи гумбаз ҳам қад ростлаган, у ерда бир пайтлар масжид бўлган. Гумбазлар 1868 йилдаги зилзила натижасида вайрон бўлган.

Қисман вайрон бўлган мадраса XIX асрнинг охирида қайта тикланган ва XX асрнинг 60 йилларида таъмирланган. ССРИ даврида бу бино турли мақсадларда ишлатилган, масалан, мадрасада узоқ вақт давомида керосин савдоси билан шуғулланишган, бир муддат эса у кўзи ожизлар учун ётоқхона сифатида хизмат қилган. XX асрнинг ўртасидан 2007 йилгача мадрасада Ўрта Осиё мусулмонлари диний бошқармаси жойлашган.

Дўмбиралар ва гумбазлар Тошкент ислом цивилизацияси маркази деб эълон қилинганида, Ҳастимом мажмуаси очилиши арафасида қайта тикланган.

Мадрасанинг ички ҳовлисида бир пайтлар талабалар ҳужралари жойлашган эди, ҳозир эса уларнинг ўрнида ҳунармандлар устахоналари ва уларнинг маҳсулотлари сотиладиган дўконлар мавжуд — булар кулолчилик, заргарлик буюмлари, сўзана, чопонлар, дўппилар ва яна кўплаб нарсалардир. Шу сабабли мадраса сайёҳлар ва шаҳар меҳмонларининг ташриф дастурига албатта киритилади.

Яқинда ўзининг 600 йиллигини нишонлайдиган гўзал ва бетакрор Бароқхон мадрасаси – Тошкентнинг энг муҳим ва кўп ташриф буюриладиган тарихий, меъморий ва диний ёдгорликларидан биридир.

Фотосурат манбаси: Яндех.