Тошкентнинг энг ажаботовур ва маърифатли жойларидан бири — Ўзбекистоннинг Давлат амалий санъати ва ҳунармандчилик тарихи музейи. Музейда 7000 дан ортиқ халқ амалий санъати намуналари сақланмоқда: кашталар, дўппилар, заргарлик буюмлари, гиламлар, кулолчилик буюмлари, зарб, пичоқлар, матолар ва бошқа ҳунармандчилик маҳсулотлари. 

Музей экспонатлари шартли равишда уч гуруҳга бўлинади: қадимгий анъаналар асосида яратилган асарлар; XX аср усталарининг ишлари; ва замонавий рассом-ҳунармандларнинг асарлари. 

Музейнинг барча экспонатлари ноёб, аммо биногнинг ўзи ва унинг тарихи ҳам кам эмас қизиқиш уйғотади. 

Инқилобгача бу Шелковичная кўчаси (кейинчалик — Герман Лопатиннинг, ҳозирги Юнус Ражабий номи)нинг тор кўчаси эди. Инқилобдан кейин кўча Осипов қўзғолони пайтида отиб ўлдирилган комиссар Шпильков шарафига номланди; ҳозир у Рақатбоши деб аталади. 

Уйни савдогар, тижорат маслаҳатчиси Николай Иванович Иванов қурди — унга тегишли пиво заводидан унча узоқ бўлмаган жойда. 

1896-йилда Иванов уйни Тошкентга келган дипломат Александр Александрович Половцовга сотди, Ички ишлар вазирлигининг махсус топшириқлар бўйича ходими. У Ўрта Осиё ва Закавказиедаги кўчманчилар ишларининг ҳолатини ўрганиш учун юборилган эди. 

Уй шарқона услубда қайта қурилди — бу рус меъморчилигининг маҳаллий анъаналардаги декоратив безак билан ноёб бирлашмаси эди. Энг яхши усталар деворларни ганч билан безатдилар, ёғоч ўймакорлиги билан устунлар ўрнатдилар, девор ва шифтларни нақшлар билан бўядилар. 

1909-йилда Половцов уйини шаҳарга совға қилди. Биринчи жаҳон уруши пайтида бу ерда асир австриялик офицерлар учун казармалар жойлаштирилди. 1930-йилларда Половцовнинг саройи очиқликдан оммавий қочиб келган қозоқ етим болалари учун болалар уйи айлантирилди. 1937-йилдан уйда Ҳунармандчилик музейи жойлашди, 1960-йилда эса у «Ўзбекистон амалий санъатининг доимий кўргазмаси» номини олди. 

1997-йилда музей Ўзбекистон Республикаси Маданият ишлари вазирлиги тасарруфига ўтди ва «Давлат амалий санъат музейи» мақомини олди. 

2017-йил 20-декабрда ҳукуматнинг «Ўзбекистон давлат амалий санъати ва ҳунармандчилик тарихи музейини ташкил этиш тўғрисида»ги қарори чиқди, унинг номи ва вазифаларини аниқлаштирди. 

Тарихий фактларнинг ҳаммасини кам одам эслайди, аммо кўҳна аҳоли одат бўйича музейни «Половцов уйи» деб атайди. 

Ажаботовур биногнинг барча воқеаларини музей ҳовлисида ўсиб турган улкан эманзор эслайди — ташриф буюрганда бу «ветеран»ни кафтингиз билан силанг. 

Манзил оддий: Рақатбоши кўчаси, 15-уй.